Bevangen

  • Bericht auteur:
  • Berichtcategorie:reizen
  • Bericht reacties:0 Reacties

bevangen

Straatmuziek

Van een afstand zweefden zij naar ons toe. Tijdens de lome middagstilte. Verruild voor een moment van verleidelijkheid. Begeleid door melodieus weerklinkende tonen. Opgepikt aan het begin van een eeuwenoud straatje. Dat verderop uitmondt in het Largo da Sé.

Aangelokt, ertoe aangetrokken. Voor de juiste richting puur op het gehoor afgaand. Daar zit hij, de fluitspeler. Op de trappen van het bordes. Van die plechtstatige entree tot de kathedraal. Onverstoorbaar bespeelt hij het blaasinstrument. Door felle schittering weerkaatst in de zonneschijn.

Decoratie

Calçada Portuguesa heet de kunstvorm op z’n Portugees. De vaardigheid om figuren en patronen te leggen in het plaveisel. Een berg vierkante stenen blokjes. Met ongekend vakmanschap omgetoverd. Tot een fraaie, schitterende traditionele straatverharding.

Stoepen en klinkerstraatjes die je overal in Portugal tegenkomt. Straatversiering verfraaid met golven, voorwerpen, symbolen, verbanden of dieren. Een verbazingwekkende verzameling mozaïeken. Voorzien van geometrische patronen, ingekleurd of zwart-wit.

Levenswijze

Het Portugese dagelijks leven speelt zich af op straat. Anders dan in het Nederlandse bestaan. Hier tref je een en al levendigheid. In elke stad of dorp aan de oceaankust. Altijd dat geanimeerde straatbeeld. Gevuld met een blijmoedig en vriendelijk volk.

Wat wil je ook in een zonnig klimaat. Geen kunst om een licht bevallig bestaan te leiden. In navolging van de Portugezen. Een groot verschil met Nederland. Neem alleen al de talloze cafeetjes. Met een lumineus terras.

Bevoorrecht om telkens opnieuw te kunnen genieten. Van de heerlijkste koffie. Soms met wat zoetigheid erbij. Een vaste routine, deel van de alledaagse Portugese gewenning. Allerhartelijkst begroet door de bediening van de pastelaria. Als regelmatige bezoeker, vertrouwde stamgast.

Mystiek

Betoverende klanken een heuse bekoring. Voor zijn spontaan auditorium. Een bijeengeraapt troepje van nieuwsgierig geworden toeristen. Onvoorwaardelijk gaven zij zichzelf over. Aan de roep van de muziek.

Klankkleur ten gehore gebracht door hem, de fluitist. Zilveren toonaarden als een sprankelende waterval. Voor hen, zijn publiek. Dat deze toonkunst opvatte als een onweerstaanbaar bevel. In trance luisterend naar dit openluchtconcert.

Volledig in zijn ban, als auditerende figuranten. Uit het volksverhaal dat elk kind wel kent. Het sprookje van de gebroeders Grimm. De aloude sage die vertelt over de rattenvanger van Hamelen.

Geestdrift

Even nadenken over het antwoord. Op die vraag aan mij. Direct op de man af. Krijg jij nooit genoeg van Portugal. Waarover je ook nog al die stukjes schrijft. Ach, ik ga er maar niet op in. Zeker niet met: eh… vind je ze niet leuk dan?

Met een enkel woord is het te beschrijven. Dat gevoel van hunkering. Naar die Portugese sfeer. Uitgezwaaid door het Mediterrane zonlicht. Achter het vliegtuigraampje. Op mijn weg terug naar Nederland. Na de landing op een nat en winderig Schiphol. Saudades (spreek uit: sow-dah-dsh), intens verlangen.

Naar een unieke omgeving. Het beeld en geluid van die oneindige oceaan. Verscholen achter indrukwekkend hoge klippen. Met steile geërodeerde rotsen door de tand des tijds gepolijst. Scherp afstekend tegen die intens blauwe luchten.

Verlokkingen

De geur van de wilde kruiden en bloemen, de oranjegekleurde aarde. De beeldbepalende Agave, die verdort nadat ze heeft gebloeid. De eenzaamheid aan de zandoever. Zonder krioelende wezens op ‘t strand. Of spelend in de branding.

De eindeloze klippenkust. Gezien vanaf de hoge klif boven de Barranco des Belharucas. De kleurenpracht in de lente. De bloeiende Bougainvilles, Oleanders en Jacarandas. De rijpe citrusvruchten.

De rijkdom van het Portugese leven. Zo voelbaar en zichtbaar op deze wonderlijk mooie plek. Dichtbij het alledaagse in Nederland. Vlot binnen bereik om even eruit te stappen. In balans te blijven, tot jezelf te komen. Nooit saai, telkens weer in vervoering. Simpel gezegd erdoor bevangen.

Robert Steur

Woordenbrei | https://woordenbrei.wordpress.com

Twitter | https://twitter.com/Woordenbrei_

 

bevangen

Geef een reactie