Rolprent
Strandgangers, de een na de ander passeert de revue. Als acteurs in een stomme film. Weggelopen uit een documentaire van cineast, Bert Haanstra.
Schrikeffect, de jogger schampt ternauwernood een man. Aanwaggelend met een dodelijk overgewicht. Het loopt goed af in de morgenstond. Met festiviteiten in verschiet vanwege Sint Maarten.
Wandelend over de vloedlijn. Langs een zichtbaar spoor. Aanspoelsel van licht en drijvend materiaal, schelpen en zeewier. Overheerst door een vroege ochtendrust. Met omfloerste blik knipperend in het felle tegenlicht.
Een vrouw sjort aan een hondenriem. Haar viervoeter wars van een natte vacht. Onverstoorbaar wegkijkend, ruggelings naar de oceaan. Stokstijf, in verzet. Oost-Indisch doof voor aansporingen van het baasje. Even verderop al spartelend in het zilte nat.
Figuranten
Filmische beelden lijken zich eindeloos te herhalen. Begeleid door het ritmische geluid. Van de aanrollende zee op het strand. Groepjes meeuwen luid roepend naar elkaar.
De achteropkomende roodgeschoeide jogger. Al rennend duwt hij een wandelwagen voor zich uit. Het tevreden kind erin zuigt aan de fles. Een nagelaten driewielspoor blijft zichtbaar. Het zanderig patroon afgewisseld met een lichtvoetige zoolafdruk.
Altijd bij herhaling. Laatste kans om je zomerkleding aan te trekken. Het is zelfs niet ongewoon, vandaag. Om Portugezen te zien verpozen op het strand in t-shirt.
Verder doorlopen maar, onder onzichtbare lijnen. Die zichzelf af en toe verraden vanwege weerspiegelend zonlicht. Uitgeworpen door de sportvissers, die geduldig blijven wachten. Op de vis die maar niet wil bijten.
Traditie
Op provisorische aanplakborden stond de aankondiging. Kom 11 november naar de Mercado municipal. Om 14.00 uur, voor een en al gezelligheid. Met gepofte kastanjes en muziek.
Het verkeer is muisstil. Onderwijl blijft de weg onaangedaan en onveranderlijk stevig op zijn plaats. De aangename middagzon schijnt onvervalst stabiel. Om het volksvermaak luister bij te zetten.
Bijzonder, fabelachtig is het verhaal erachter. Doorgegeven aan de generaties. Via de mythe van São Martinho. Een jaarlijks terugkerend evenement. Deze novemberdag met cijfer elf. Alom beschouwd als het gekkengetal.
Vergeefs als je stipt op het geproclameerde uur verschijnt. Want dan valt er bar weinig te beleven. Immers, Portugezen nemen de klok meestentijds niet al te serieus.
Jaarfeest
Interpreteer rustig het aangekondigde tijdstip wat ruimer. Blijf lekker op je gemak zitten. Anderhalf tot twee uur later komt de accordeonist op gang. Dus, dan ben je mooi op tijd. De kastanjes liggen al op het vuur. Het bijbehorende aroma verspreidt zich door de straten.
Daarboven, hoog in het firmament. Twee vliegtuigen die de ijsblauwe lucht doorsnijden. Beider condenssporen evenwijdig naast elkaar. Op gelijke snelheid in glijvlucht naar Faro. Aankoersend op deze Portugese, nationale toogdag.
Geen snoepjes uitdelen. Tijdens een kille, duistere Hollandse najaarsavond. Aan meelijwekkende kindertjes die al zingend van huis naar huis trekken. Met uitgedoofde en verwaaide lampions in de hand. Verkleumd door regen en wind.
Onvergelijkelijk, die viering van Sint Maarten. In Nederland en Portugal op de elfde-van-de-elfde.
Robert Steur
Woordenbrei | https://woordenbrei.wordpress.com
Twitter | https://twitter.com/Woordenbrei_
